Vanmorgen vertrokken uit San Diego. Eerst onze huurauto opgehaald, een vreselijk grote Ford. Gelukkig met gps, anders waren we hier nu nog niet geweest.Iedereen weet dat Tanjaautorijden niet echt leuk vindt, maar gelukkig viel het enigzins mee. Overigens hebben we waarschijnlijkonze eerste bekeuring te pakken. We reden over een tolweg ($3) en omdat het niet echt goed aangegeven stond waar we moesten betalen, reden we de 'TOLL PASS' voorbij en hebben dusverzuimd te betalen. Hoeveel ons dit ritje gaat kosten weten we nog niet. Iemand hier in het hotel suggereerde iets van $75. Is natuurlijk eeuwig zonde.

Om half 1 kwamen we aan in Venice Beach; even zoeken naar het hotel, maar een plaatje hoor!

Pal aan het strand, kamer met zeezicht en een manager die ons op zijn Amerikaans wegwijs maakte in 'zijn' hotel. Hij wees ons direct op enige bezienswaardigheden zoals 'mother ocean', de pier, the bike track naar Santa Monica (en als je verder wil naarde andere kant van de baai: Malibu), the Venice canals, enfin, genoeg te doen dus. Even de spullen uit onze megaFord gehaald, sandwich Californiagegeten, fiets gehuurd en karren maar.

Eerst langs Venice; veel oude hippies en wat minder bedeelden, die muziek maakten en waar verkochten. Ze hadden hun hele hebben en houden bij zich: slaapzakken, kleding (net gewassen en aan de lijn te drogen gehangen) en allemaal zooi. Levendig, gezellig, een look-a-like Christiania in Kopenhagen. Een paar kilometer verder Santa Monica; net als Venice Beach een enorm breed, schoon strand, maar andere mensen, andere huizen etc. Op Santa Monica pier geweest: Amerika zoals Amerika is; reuzenrad, kermisattracties, speelhal, veel winkeltjes, muziek, artiesten en kunstenaars, beetje jaren 70, vergane glorie.

Nog even 'onze' pier, Venice Beach, opgefietst en daarna naar the canals. Nou ja, canals, Venice zou graag Venetie van US zijn, maar met deze aanfluiting gaan ze het niet redden. Dat ze hier trots op kunnen zijn, is voor ons onbegrijpelijk. Giethoorn is 10x mooier, laat staan Mokum!

Na twee uur trappen hadden we gezien wat we wilden zien en hebben de fietsen teruggebracht. Onderweg naar het hotel biertjes gekocht, waarvan we er eentje (ieder 1) op ons terras hebben genuttigd, genietend van een prachtig uitzicht op mother ocean, the Pacific. Tussen ons terras en het brede strand loopt alleen een voet- en een fietspad. Dichter aanhet strand kun je niet zitten, toch? Dit alles geeft ons het ultieme Californie-gevoel

Vanavond proberen we een pizzaatje te scoren, maar ach, het zal weleen etentje in een restaurant aan het water worden. Gisteren lukte het ook al niet met die pizza, waarom zou het vanavond wel lukken?

Morgen trekken we door naar Santa Barbara over de famous kustweg, Pacific highway 1. Volgens de gps doen we er nog geen2 uur over, dus misschien uitslapen? Wakker worden bij ruizende palmen en golven, een stralend zonnetje? Wat wil een mensnog meer?

Je hoort nader!

gr. Tanja & Robert